fot. Ośko/Bogunia

dyrygent

Jeden z najbardziej cenionych dyrygentów swojego pokolenia, od lat występujący na całym świecie. W jego zróżnicowanym repertuarze znajduje się około siedemdziesiąt tytułów operowych oraz ponad dwieście dzieł symfonicznych. Jego rozległe wykształcenie akademickie obejmuje zarówno studia humanistyczne – doktorat z komparatystyki na Uniwersytecie Genueńskim, jak i wiolonczelę i dyrygenturę na Universität für Musik und darstellende Kunst (Wiedeń), a także kompozycję oraz muzykologię.

Zadebiutował jako dyrygent w Falstaffie i Le Comte Ory w Opéra National de Lyon, gdzie na stanowisko asystenta dyrygenta powołał go Sir John Eliot Gardiner. Od tego momentu rozpoczęła się jego międzynarodowa kariera – od Metropolitan Opera (Verdi) po mediolańską La Scalę (Donizetti), od Sydney Opera House (Mozart) aż po Teatr Balszoj (Puccini). W latach 2001-2009 sprawował stanowisko dyrektora muzycznego filharmonii i opery w Nicei, gdzie prowadził większość oper Mozarta, Verdiego i Pucciniego, a także Pelléasa et Mélisandę Debussy'ego, Wozzecka Berga, a także dzieła Brahmsa i Mahlera. W latach 2004-2009 był dyrektorem artystycznym festiwalu „Nice Festival de Musique Sacrée”. Od 2009 roku jest stałym gościem Canadian Opera Company, a od 2014 gościnnym dyrygentem wykonującym repertuar włoski i francuski w Operze Narodowej w Pradze. Obecnie jest dyrektorem muzycznym Mitteleuropa Orchestra – jednej z najlepszych orkiestr w północnych Włoszech.

Jego dyskografia, obejmująca zarówno wideo i CD, jest niezwykle obszerna, a przy tym doceniana przez krytyków. Artysta zdobył prestiżową francuską nagrodę Złoty Orfeusz za nagranie Le Villi Pucciniego z Orchestre National de France, a także włoską nagrodę Premio della Critica za Lucrezię Borgię z Mariellią Devio. Wielkim uznaniem krytyków cieszy się również nagranie DVD Cyrano de Bergrac Alfana zrealizowane dla DG z Roberto Alagną.

Jest założycielem zespołu Apostrophe wykonującego muzykę współczesną, a także dyrektorem artystycznym konkursu Bellini Bel Canto, który odbywa się między Paryżem a Buenos Aires.

Marco Guidarini za osiągnięcia kulturalne otrzymał tytuł Chevalier des Arts et des Lettres od francuskiego Ministerstwa Kultury, natomiast Rotary International przyznało mu wyróżnienie Paula Harrisa za zasługi humanitarne.

W ostatnich latach dorobek artysty powiększył się o takie dzieła jak: Andrea Chenier (Makau), Macbeth (Meksyk), Suor Angelica i Gianni Schicchi (Buenos Aires i Lukka), Tosca (Nowa Zelandia), Mefistofeles Boita i Romeo i Julia (Praga), Carmen (Polska) i Otello (Malaga), a także o koncerty symfoniczne na terenie całej Europy, gdzie występował zarówno z własną orkiestrą, jak i jako dyrygent gościnny. Guidarini jest też głównym gościnnym dyrygentem Orquesta Sinfonica de Córdoba (Hiszpania).

Marco Guidarini prowadzi również aktywną działalność uniwersytecką oraz kursy mistrzowskie we Francji, Szwajcarii i Włoszech. Publikuje też teksty poświęcone muzyce. Jego książka Gulda in viaggio verso Praga odnosi spore sukcesy i zostanie wydana w języku rosyjskim.

W lipcu 2021 wraz z zespołem poznańskiej opery poprowadził premierę Strasznego dworu S. Moniuszki. Natomiast w sezonach 2021/2022 oraz 2022/2023 Marco Guidarini sprawował funkcję dyrektora muzycznego Teatru Wielkiego w Poznaniu. W sezonie 2023/2024 pełni funkcję pierwszego dyrygenta.