W sezonie artystycznym 2025-2026 Sir David Pountney pracuje jako niezależny reżyser nad następującymi tytułami: Dorianem Grayem – nowym dziełem Elżbiety Sikory z librettem Sir Pountneya w Teatrze Wielkim w Poznaniu; Pasażerką Mieczysława Weinberga w Teatrze Wielkim - Operze Narodowej w Warszawie oraz powrotem do Grange Park Opera ze światową premierą Krishna Johna Tavenera.

Najważniejsze wydarzenia sezonu 2024-2025 obejmują Czarną maskę w Teatrze Wielkim - Operze Narodowej w Warszawie, Moc przeznaczenia w Theater Bonn oraz Mazepę w Grange Park Opera.

Wśród jego wcześniejszych znaczących realizacji wymienić można Masque of Might (Opera North, Leeds), Dalibor (Teatr Janáčka, Brno), Pasażerkę (Teatro Real, Madryt), Opernatelier w Bregencji, Bal maskowy (Theater Bonn), Przygody Lisiczki Chytruski (Opera North, Leeds), Wesele Figara (Opera Națională, Bukareszt), Rusałkę (Santa Fe Opera, Nowy Meksyk), Śpiewaków norymberskich (Opera w Lipsku), Rozwód Figara (Opera w Magdeburgu) i Wesele Figara (Opera Izraela, Tel Aviv). Inne ważne produkcje obejmują Pasażerkę w Houston, Nowym Jorku i Chicago; Kommilitonen, jego trzecią operę napisaną we współpracy z Peterem Maxwellem Daviesem, której prapremiera odbyła się w Royal Academy of Music w Londynie, a następnie w USA w Juilliard School w Nowym Jorku oraz Spuren der Verirrten Philipa Glassa, stworzoną na otwarcie nowego gmachu opery w Linzu w Austrii i nagrodzoną Schikaneder Prize za najlepszą realizację operową w 2013 roku. Reżyserował także Czarodziejski flet na scenie wodnej w Bregencji, gdzie pełnił funkcję dyrektora w latach 2003-2013.

Międzynarodowy rozgłos przyniosła mu realizacja opery Katia Kabanowa podczas Festiwalu w Wexford (1972). W latach 1975-1980 był szefem produkcji w Scottish Opera, gdzie we współpracy z Welsh National Opera zrealizował cykl oper Janáčka. W tym czasie przygotował także światową premierę Toussaint Davida Blake'a (1977, ENO). Po tej realizacji objął stanowisko dyrektorem ds. produkcji w English National Opera (1980), gdzie wyreżyserował ponad 20 oper, w tym trzy autorstwa Petera Maxwella Daviesa, dla których napisał również libretto. Artysta zajmuje się także tłumaczeniem librett operowych z języka rosyjskiego, czeskiego, niemieckiego i włoskiego na język angielski. Ponadto z entuzjazmem podchodzi do tworzenia nowych librett.

W latach 2011-2019 był dyrektorem artystycznym Welsh National Opera, gdzie zrealizował następujące tytuły: Lulu Albana Berga, Wilhelm Tell Rossiniego, Mojżesz w Egipcie, Peleas i Melisanda, In Parenthesis (premiera światowa) oraz operę Eleny Langer Rozwód Figara (premiera światowa), Moc przeznaczenia, która zapoczątkowała operę Verdiego, a w ostatnim sezonie Jenufę Janáčka, którą wystawiono również na festiwalu w Brnie.