Zbigniew Szymczyk

 

Tancerz, choreograf, reżyser, dyrektor naczelny i artystyczny Wrocławskiego Teatru Pantomimy. Absolwent studia pantomimy przy Teatrze Śląskim w Katowicach.

W swojej karierze zawodowej jako tancerz związany był z Uniwersyteckim Teatrem Pantomimy VIDE w Katowicach, Teatrem Śląskim im. Wyspiańskiego, Centralnym Zespołem Wojska Polskiego, Teatrem Pantomimy „Stodoła” w Warszawie, Studio KINEO, Warszawskim Studiem Pantomimy, Teatrem Rozrywki w Chorzowie i wreszcie z Wrocławskim Teatrem Pantomimy. W tym ostatnim brał udział w najważniejszych spektaklach Henryka Tomaszewskiego, m.in. Hamlet (1984), Rycerze króla Artura (1984), Syn marnotrawny (1984), Akcja – sen nocy letniej (1986), Król siedmiodniowy (1988), Cardenio i Celinda (1990), Kaprys (1996), Tragiczne gry (1999), a także w spektaklach zrealizowanych przez Aleksandra Sobiszewskiego (Czarna Babka, Małpy, Science fiction, Niewiarygodne przygody M. Koziołkiewicza Gastronomia), Jana Klatę (Nakręcana pomarańcza) czy Leszka Mądzika i Pawła Passiniego (Osąd).

Występował też na scenach innych teatrów, w tym Teatru Śląskiego im. Stanisława Wyspiańskiego, Teatru Rozrywki w Chorzowie, Wrocławskiego Teatru Współczesnego, Opery w Lipsku. Brał udział w licznych realizacjach filmowych oraz spektaklach Teatru Telewizji.

Jest reżyserem wielu spektakli realizowanych we Wrocławskim Teatrze Pantomimy, takich jak Poławiacze papieru (2011), Dom Bernardy Alba (2011), Szatnia (2012), Szkoła błaznów (2014) i spektakli plenerowych realizowanych przez Teatr Kalong. Jest także autorem choreografii lub ruchu scenicznego w spektaklach teatrów dramatycznych w całej Polsce, m.in. Antygona Sofoklesa w reż. Leszka Mądzika (Teatr Miejski im. Witolda Gombrowicza w Gdyni, 2012), Pan Tadeusz A. Mickiewicza (2012), Ożenek M. Gogola (2011) i Na arce o ósmej U. Huba (2009) w Teatrze Współczesnym w Szczecinie, Letnisko F. Apke (Teatr Powszechny w Łodzi, 2011), Opera za trzy grosze B. Brechta (Teatr Polski im. Hieronima Konieczki w Bydgoszczy, 2011), w Teatrze im. Juliusza Osterwy w Lublinie zrealizował Iwonę, księżniczka Burgunda (2011), Tartuffe albo Szalbierz Moliera i Biały dmuchawiec M. Pakuły (2010) oraz licznych przedstawień we wrocławskim Teatrze Polskim, Teatrze im. J. Kochanowskiego w Opolu czy Teatrze im. W. Horzycy w Toruniu.

Laureat Ogólnopolskiego Konkursu na Inscenizację Utworów Stanisława Wyspiańskiego, gdzie otrzymał nagrodę za ruch sceniczny w spektaklu Wesele z Teatru Współczesnego w Szczecinie; uhonorowany został także odznaczeniem Zasłużony Działacz Kultury w 2003 roku.

 

Powrót do góry