Operowy świat żegna Urszulę Trawińską-Moroz, sopran, wieloletnią solistkę Teatru Wielkiego – Opery Narodowej.

W pamięci melomanów zapisała się jako wyjątkowa odtwórczyni partii Łucji w operze Donizettiego. Jak sama wspominała, rzadko kiedy zdarza się, by recenzenci byli jednomyślni w swych ocenach. W przypadku Łucji tak się stało.

Choć pochodziła z Wielkopolski, swój artystyczny życiorys związała z Warszawą. W rodzinnym Gnieźnie skończyła szkołę muzyczną, a następnie podjęła studia w ówczesnej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu. Poznańską Akademię zamieniła na warszawską i klasę wokalną Ady Sari, którą ukończyła z wyróżnieniem w 1961 roku. Początkowo była solistką Opery Objazdowej, a w 1964 roku otrzymała angaż do zespołu Teatru Wielkiego – Opery Narodowej. Była z nim związana do 1988 roku. Występowała również poza granicami kraju, m.in. w Niemczech, Włoszech, Bułgarii i Hiszpanii. W latach 1987-1989 była dyrektorką naczelną i artystyczną Opery i Operetki w Szczecinie. następnie sprawowała tę funkcję w Operetce Warszawskiej. W 1991 założyła prywatny objazdowy Polski Teatr Muzyczny. Swoim talentem i wiedzą dzieliła się ze studentami Akademii Muzycznej w Warszawie, gdzie w 1987 otrzymała tytuł profesora nadzwyczajnego, w 1996 została profesorem zwyczajnym, natomiast w latach 2002–2005 była dziekanem Wydziału Wokalnego. Przyczyniła się też do powstania wydziału wokalnego w białostockiej filii warszawskiej Akademii Muzycznej.

W bogatym repertuarze artystki znalazło się przeszło 40 partii operowych, w tym m.in. Musetta (Cyganeria”) Traviata, Rozyna („Cyrulik sewilski”), Zuzanna („Wesele Figara”), Gilda („Rigoletto”), Hanna („Straszny dwór”), Nanetta („Falstaff), Elwira („Włoszka w Algierze”). Swoje wspomnienia zawarła w autobiografii „Dobre duchy zamku w Ravenswood”.
Najbliższym i przyjaciołom Artystki składamy serdeczne wyrazy współczucia. Pogrzeb Artystki odbędie się 16 stycznia w Warszawie.