Kaspszyk Jacek

Jacek Kaspszyk

 

Jeden z czołowych polskich dyrygentów. Ukończył dyrygenturę, teorię muzyki i kompozycję w warszawskiej Akademii Muzycznej w 1975 roku. W tym samym roku zadebiutował również w Teatrze Wielkim - Operze Narodowej nową realizacją Don Giovanniego Wolfganga Amadeusa Mozarta. Został gościnnym dyrygentem Deutsche Oper am Rhein w Düsseldorfie w 1976 roku. Rok później otrzymał III nagrodę na prestiżowym Konkursie Dyrygenckim im. Herberta von Karajana w Berlinie, dzięki którym zadebiutował w filharmoniach w Berlinie i Nowym Jorku. W roku 1978 został I dyrygentem, a dwa lata później dyrektorem muzycznym Wielkiej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia i Telewizji (obecnie NOSPR), z którą koncertował w Europie.

W 1982 roku zamieszkał w Londynie i zadebiutował w Royal Festival Hall z Philharmonia Orchestra. Współpracował z Chamber Orchestra of Europe i Capital Radio’s Wren Orchestra (jako główny dyrygent). Koncertował m.in. z Philharmonia Orchestra, London Symphony Orchestra, London Philharmonic, Royal Philharmonic, Royal Scottish National, BBC Scottish Symphony i BBC National Orchestra of Wales, z którą wystąpił w 1984 na BBC Proms. Prowadził również orkiestry w Stanach Zjednoczonych (Cincinnati Symphony, San Diego Symphony), Kanadzie (Calgary Philharmonic, Winnipeg Symphony), Japonii (Yomiuri Nippon Symphony, Tokyo Philharmonic) oraz Hong Kong Philharmonic i New Zealand Symphony Orchestra.

W 1994 roku powrócił do współpracy z Polską, m.in. z Filharmonią Narodową i Warszawską Operą Kameralną. W 1998 roku objął stanowisko dyrektora artystycznego i muzycznego, a w 2002 naczelnego Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie. Przygotował tam premiery m.in. Don Giovanniego Wolfganga Amadeusa Mozarta, Zamku księcia Sinobrodego i Cudownego mandaryna Beli Bartóka, Króla Rogera Karola Szymanowskiego, Króla Ubu Krzysztofa Pendereckiego, Potępienia Fausta Hectora Berlioza, Salome Richarda Straussa i Wozzecka Albana Berga. Występował z zespołami Teatru na Festiwalu w Pekinie, w Teatrze Bolszoj w Moskwie, w Sadler’s Wells Theatre w Londynie, na Hong Kong Arts Festival i Festival Castell de Peralada w Hiszpanii, a także trzykrotnie odbył tournée po Japonii.

Artysta przygotowywał przedstawienia w takich międzynarodowych teatrach operowych jak m.in. English National Opera, Opera North w Leeds, Deutsche Oper am Rhein w Düsseldorfie, Opéra Comique w Paryżu, Opery w Lyonie, Bordeaux, Zurychu, Sztokholmie, Teatro de la Maestranza w Sewilli, Teatro Colón w Buenos Aires. W latach 2006-2008 współpracował również z zespołem Litewskiej Opery Narodowej, z którą wystąpił na festiwalach w Lubljanie, Rawennie i Tel Awiwie.

W 2011 otrzymał prestiżowy Medal Elgara w uznaniu wybitnych interpretacji utworów kompozytora, dołączając do grona znakomitych artystów: Vladimir Ashkenazy, Andrew Litton czy Leonard Slatkin.

W latach 2006-2013 był dyrektorem artystycznym Orkiestry Symfonicznej Filharmonii im. Witolda Lutosławskiego we Wrocławiu. W latach 2009-2012 dyrektorem muzycznym NOSPR w Katowicach. W latach 2013-2019 był dyrektorem artystycznym Filharmonii Narodowej. W sezonie 2023/2024 pełni funkcję dyrektora muzycznego w Teatrze Wielkim w Poznaniu.

 

Fot. Maciej Zienkiewicz

public.common.backtop